Piorunujące finisze Kolejorza

Wtedy były nawet dwie porażki z rzędu - z Jagiellonią Białystok (1:2) oraz Śląskiem Wrocław (1:3) - które mocno podkopały wiarę kibiców w złoty medal na koniec. Eksperci z kolei nie mieli właściwie wątpliwości i uznali, że to koniec szans Lecha. Na szczęście, w drużynie wciąż było przekonanie, że można ten trend odwrócić. Trener Niels Frederiksen uznał, że od tego momentu nie ma sensu analizować tabeli i szans na pierwsze miejsce, a za to skupiać się tylko i wyłącznie na każdym kolejnym spotkaniu, zaliczać kolejne wygrane i wtedy sprawdzić, co to da.

To była doskonała taktyka! W kwietniu były bowiem trzy kolejne triumfy - nad Koroną Kielce (2:0), Motorem w Lublinie (2:1) oraz Cracovią (2:1). Na koniec tego miesiąca trzeba było jednak przełknąć gorzką pigułkę, która znów mogła osłabić wiarę. Niebiesko-Biali zremisowali bowiem w Radomiu z Radomiakiem 2:2, choć prowadzili do przerwy 2:0. Raków znów odskoczył na dwa punkty, ale zmieniało to tylko o tyle sytuację, że lechici potrzebowali jednej porażki częstochowian, a nie remisu, jak to było tydzień wcześniej po odrobieniu wszystkich strat.

Reakcja na remis była znów kapitalna, bo poznaniacy rozbili na Enea Stadionie Puszczę Niepołomice w rekordowych rozmiarach (8:1). W kluczowej 32. kolejce, kiedy nastąpiła zmiana lidera, także fantastycznie wytrzymali ciśnienie, bo wygrali przy Łazienkowskiej z Legią Warszawa 1:0. Od tego momentu mieli znów wszystko w swoich rękach, a raczej nogach. I po osiągnięciu zwycięskiego remisu 2:2 w Katowicach z GKS, co pozwoliło zachować pierwszą pozycję, ograli Piasta Gliwice 1:0, a to przypieczętowało dziewiąty tytuł mistrza Polski dla Lecha.

Łącznie zatem osiem meczów, sześć zwycięskich i dwa zremisowane - to była recepta na sukces na finiszu. Wielu ekspertów uważa, że w kwietniu i maju wszystko się rozstrzyga i wtedy należy być najlepiej przygotowanym. Kolejorz był i umiał sobie poradzić nie tylko z rywalami, ale także problemami kadrowymi. Podobnie diabelsko skuteczny był, kiedy wygrywał poprzednie mistrzostwa Polski w XXI wieku. Prześledźmy:

2010. Tutaj niemal od początku sezonu ścigał Wisłę Kraków. Wiosną na Suchych Stawach zremisował z najpoważniejszym konkurentem 0:0. I znów, przez dziennikarzy i fachowców został skreślony. To była bowiem 25. kolejka, a krakowianie mieli w tabeli o cztery punkty więcej. - Spokojnie, zobaczymy na koniec rozgrywek, co nam ten punkt da - mówił trener Jacek Zieliński. I miał rację! A jego piłkarze do końca nie zgubili już punktu. Ograli kolejno Lechią Gdańsk (2:1), Śląska Wrocław (3:0), Polonię Bytom (3:0), Ruch Chorzów (2:1) oraz Zagłębie Lubin (2:0). W przedostatniej kolejce, którą wszyscy doskonale pamiętają, wskoczyli na fotel lidera, bo wiślacy zremisowali w derbach z Cracovią 1:1 po samobójczym trafieniu Mariusza Jopa w doliczonym czasie gry.

2015. Wtedy był podział po 30 kolejkach na grupy mistrzowską oraz spadkową. Lech tracił dwa punkty do Legii Warszawa, do której jechał w 31. kolejce. Nastroje były minorowe, bo tydzień wcześniej legioniści okazali się lepsi (2:1) w finale krajowego pucharu na Stadionie Narodowym. A jednak doświadczony szkoleniowiec umiał podnieść i scalić drużynę, która przy Łazienkowskiej wygrała 2:1 po golach Darko Jevticia oraz Karola Linettego. Pozycji lidera Kolejorz już nie oddał. Owszem, była wpadka z Jagiellonią Białystok (1:3) w 32. serii, ale potem przyszły cztery kolejne wygrane (Śląsk Wrocław 3:0, Lechia Gdańsk 2:1, Pogoń Szczecin 1:0, Górnik Zabrze 6:1) i na kolejkę przed końcem było jasne, że punkt gwarantuje majstra. Zwycięskie 0:0 z Wisłą Kraków 7 czerwca dało tytuł.

2022. Poprzednie mistrzostwo dała również niesamowita seria. Dość powiedzieć, że Lech wygrał sześć ostatnich meczów - z Wisłą Płock (1:0), Górnikiem Łęczna (3:0), Stalą Mielec (3:1), Piastem Gliwice (2:1), Wartą Poznań (2:1) oraz Zagłębiem Lubin (2:1). Co ciekawe, klubowy rekord kolejnych wygranych wynosi dziewięć i tutaj było blisko wyrównania. Skończyło się na ośmiu triumfach i remisie przeciwko Legii (1:1), kiedy sędzia miał podstawy, żeby podyktować jedenastką dla gospodarzy przy Bułgarskiej w doliczonym czasie gry.