Rywalizował z Sané, teraz pomoże Lechowi

Bohdan Butko urodził się 13 stycznia 1991 roku w położonej w obwodzie donieckim Konstantynówce. Jest wychowankiem Szachtara Donieck i to w jego trzeciej drużynie debiutował w seniorskiej piłce w wieku 17 lat. Po dalszym krótkim pobycie w rezerwach został wypożyczony do występującego w ukraińskiej ekstraklasie Wołynia Łuck, a w jego barwach rozegrał w premierowym dla siebie sezonie 2010/11 na najwyższym poziomie blisko 30 meczów. Co ciekawe, przez większość z nich ustawiany był na prawej pomocy, co poskutkowało trzema bramkami i dwiema asystami. To dla ówczesnego 20-latka było jednak wciąż zbyt mało, by w tamtym momencie powrócić na stałe do swojego macierzystego klubu. Ten zdecydował o jego kolejnym transferze czasowym, tym razem do FK Mariupol.

W drużynie ze wschodniej Ukrainy przebywał 3,5 roku, grał regularnie i powoli budował pozycję w swoim kraju, kilkukrotnie występował wtedy w młodym wieku z opaską kapitańską. Później przyszedł czas na kilkunastomiesięczny rozdział w rosyjskim Amkarze Perm i koniec końców pierwszą prawdziwą szansę w Szachtarze. W sezonie 2016/17 trener Paulo Fonseca postawił na niego łącznie w kilkunastu starciach w ramach Premier Lihi, krajowego pucharu oraz fazy grupowej Ligi Europy. Jego zespół sięgnął za naszą wschodnią granicą po "dublet", kariera defensora nabrała rozpędu, ale najlepsze było dopiero przed nim.

Jako mistrz Ukrainy jego drużyna miała zapewniony udział w Lidze Mistrzów, w której rywalizowała z włoskim Napoli, angielskim Manchesterem City i holenderskim Feyenoordem Rotterdam. Awans do rundy pucharowej misją nie do wykonania? Nic z tych rzeczy, z Butko w składzie w pięciu spotkaniach Ukraińcy zajęli drugie miejsce i w 1/8 finału mieli zmierzyć się z AS Romą. Późniejszemu półfinaliście co prawda ulegli minimalnie, ale sama możliwość rywalizacji w tych prestiżowych rozgrywkach z takimi zawodnikami jak Leroy Sané, Lorenzo Insignie czy Diego Perotti musiała być dla nowego defensora Kolejorza bardzo cennym doświadczeniem.

Równolegle Szachtar z powodzeniem spisywał się na swoim podwórku i ponownie cieszył się z podwójnej korony za sezon 2017/18. Z niebagatelną pomocą Butki, który zaliczył blisko 30 występów i mógł zaliczyć tę kampanię jako swoją najbardziej udaną w swojej historii reprezentowania klubu z Doniecka. W kolejnej meldował się na murawie już rzadziej, jego ekipa pożegnała się z Ligą Mistrzów na fazie grupowej, a kosztem Ukraińca częściej występował rodak, Serhij Bolbat. Jego sytuacji nie poprawił transfer Brazylijczyka Dodo latem 2019 roku, który aktualnie obsadza naprzemiennie z Bolbatem pozycję prawego obrońcy. W rezultacie pozyskany w poniedziałek zawodnik jeszcze w tych rozgrywkach nie zagrał, ale wpływ na to miał również uraz mięśniowy wykluczający go z treningów przez cały sierpień i większość września.

Oprócz trzech tytułów i dwóch pucharów w swoim kraju 29-latek ma w CV jeszcze ciekawą karierę reprezentacyjną. W 2009 roku świętował z kadrą do lat 19 sensacyjne mistrzostwo Europy wywalczone na własnym terenie. Ogółem w juniorskich zespołach narodowych uzbierał 49 występów, by zadebiutować w seniorskiej reprezentacji we wrześniu 2011 roku za selekcjonera Olega Błochina. Szerszej publiczności pokazał się na dwóch imprezach rangi mistrzowskiej. Najpierw na organizowanym w naszym kraju EURO w 2012 roku oraz cztery lata później, we Francji. W obu przypadkach zaliczał ostatnie grupowe starcia swojej ekipy, w tym spotkanie z Polakami na drugim z wymienionych czempionatów. Biało-czerwoni wygrali wtedy w Marsylii 1:0 po golu Jakuba Błaszczykowskiego i awansowali do fazy play-off, a nasi wschodni sąsiedzi pożegnali się z turniejem. Po raz ostatni dotychczas założył koszulkę w niebiesko-żółtych barwach ubiegłego marca przy okazji zwycięstwa w ramach eliminacji do mistrzostw Europy z Luksemburgiem (2:1).