Niedoceniony - Dariusz Kofnyt

Dariusz Kofnyt urodził się 28 października 1964 roku na poznańskim Dębcu. Tam właśnie jako dziewięcioletni dzieciak trafił do Kolejorza. Mimo, że w Lechu wówczas nie przyjmowano chłopaków poniżej 10 roku życia, to Kofnytowi udało się ominąć ten sztywny przepis. Duża w tym zasługa jego już nieżyjącego ojca, który w młodości również trenował w Lechu, ale zrobienie kariery uniemożliwiła mu kontuzja. Młody Darek trafił do grupy trampkarzy prowadzonych przez legendarnego Edmunda Białasa. To właśnie on nauczył go techniki, pracowitości, ambicji oraz solidności, bo tymi cechami wyróżniał się potem Kofnyt. Już jako junior wykazywał spore umiejętności, co zaowocowało powołaniami do juniorskich reprezentacji Polski w różnych kategoriach wiekowych.

W 1979 roku pierwszym trenerem Kolejorza został Wojciech Łazarek, który odmienił system szkolenia młodzieży w Lechu. Po jego przyjściu do Poznania nie tylko ściągano utalentowanych młodych piłkarzy z regionu, ale również postawiono na wychowanków, zwanych potocznie źrebakami Łazarka. W 1981 roku Kofnyt jako pierwszy z tego grona przebił się do kadry pierwszej drużyny, w której zadebiutował 28 lutego 1981 w wygranym 2:0 meczu Pucharu Polski z Arką. Na pierwszy mecz w Ekstraklasie musiał czekać jeszcze rok, wiosną 1982 roku wystąpił w przegranym 1:3 meczu z Wisła. Z czasem zaczął odgrywać w drużynie coraz ważniejszą rolę i cieszył się przy tym narastającą sympatią zarówno kibiców jak i kolegów. 

Kofnyt na boisku najczęściej pełnił funkcję defensywnego pomocnika, był specjalistą od czarnej roboty. Rzadko kiedy trafiał na czołówki gazet, ale był niezwykle istotnym zawodnikiem Kolejorza. W Lechu spędził 12 lat, w tym czasie w pierwszej drużynie rozegrał 249 spotkań, z czego 202 w Ekstraklasie, 20 w Pucharze Polski, 13 w europejskich pucharach, 11 w Pucharze Lata oraz 3 w Superpucharze. Z racji boiskowych obowiązków rzadko wpisywał się na listę strzelców, zdobył raptem 3 bramki. Trafił na najlepszy okres w historii klubu, wywalczył cztery tytuły mistrzowskie, trzy razy zdobył Puchar Polski oraz dwukrotnie tryumfował w Superpucharze. Jedynie Jarosław Araszkiewicz ma na swoim koncie więcej sukcesów w barwach Kolejorza.

Kofnyt nigdy nie miał szczęścia do kontuzji, które niestety często go dopadały. Gdyby nie to zapewne zaliczyłby jeszcze więcej meczów w zespole Kolejorza. Nie ma jednak prawa narzekać. W jego pamięci najbardziej utkwiły europejskie potyczki z takimi tuzami jak Liverpool, Barcelona, Olympique Marsylia czy Panathinaikos. Karierę piłkarską zakończył w wieku 32 lat w poznańskiej Warcie, gdzie spędził jeden sezon. Piłkarską przygodę próbował kontynuować w roli szkoleniowca. Dwa lata pracował z młodzieżą w Lechu i choć dawało mu to wiele satysfakcji to jednak nie pozwalało utrzymać rodziny, dlatego musiał podjąć decyzję o rozstaniu z futbolem.