- Każda formacja potrzebuje lidera - wywiad z Thomasem Rogne

W jednym z pierwszych wywiadów po przyjściu do Poznania powiedziałeś, że w drużynie IFK Göteborg byłeś jednym z liderów i brałeś odpowiedzialność za wyniki tego zespołu. Czy teraz, po prawie roku funkcjonowania w Lechu, zaczynasz pełnić podobną rolę?

- Wydaje mi się, że w coraz większym stopniu, zaczyna wyglądać to podobnie tutaj. Jednak według mnie to nie chodzi o to, czy czujesz się liderem. Na to musisz sobie zasłużyć w oczach całej drużyny. Żeby tak się stało, musisz zachowywać się profesjonalnie i wymagać wiele przede wszystkim od siebie, bo tylko wtedy możesz oczekiwać tego samego od innych. To naturalna rzecz.

Można się nauczyć bycia liderem?

- Oczywiście, że tak. Nie da się za to wyjść na środek szatni i oznajmić kolegom, jak ważną osobą w drużynie się jest. Zasługujesz na to z czasem, m.in. dobrze prezentując się na boisku i pokazując pozostałym członkom zespołu, że mogą darzyć cię zaufaniem.

Którego z piłkarzy, z którymi występowałeś, wskazałbyś jako osobę posiadającą cechy przez ciebie wymienione?

- Na pewno mamy jednego w naszym zespole. Mówię tu o Łukaszu Trałce, on bez wątpienia jest w naszej szatni takim człowiekiem. Ludzie są jednak różni, mogą pokazywać dobry przykład innym partnerom z drużyny na wiele sposobów. Grywałem z różnymi tego typu zawodnikami, których w tym kontekście nazwałbym liderami.

Który z graczy ze ścisłego światowego topu wydaje się idealnie spełniać twoje wyobrażenie o byciu liderem?

- Ciężko powiedzieć, z większością z nich nigdy nie występowałem (śmiech). Oglądając Cristiano Ronaldo w akcji, wiem, że jest liderem każdego zespołu, którego jest częścią. Nie tylko przez to, że strzela mnóstwo ważnych goli czy stara się wznosić swoją drużynę na jeszcze wyższy poziom. Przede wszystkim cechuje go ogromny głód. Innym przykładem takiego piłkarza jest Sergio Ramos, ale bardziej w kontekście całego klubu, który reprezentuje. Kibice oraz piłkarze chcą iść jego przykładem. Jest to widoczne, nawet patrząc na to ze sporego dystansu.

W sprawowaniu tej roli pomocna jest pewnie także boiskowa pozycja. Z perspektywy środkowego obrońcy masz ogląd na całą sytuację na murawie, a swoje uwagi możesz kierować choćby do całego bloku obronnego i graczy ze środkowej linii.

- Nie możesz być dobrym środkowym obrońcą bez komunikacji z pozostałymi kolegami na boisku. To ważny aspekt futbolu, żeby odpowiednio podpowiadać innym zawodnikom, w jakich obszarach murawy powinni się poruszać.

We wspomnianej wcześniej rozmowie mówiłeś sporo także o niełatwym pod względem sportowym czasie w IFK. Czy pozwolił on ci stać się lepszym piłkarzem, nabrać może nieco twardszego charakteru?

- Każde doświadczenie jest potrzebne. Kiedy miałem 19-20 lat, powtarzali mi to ludzie z mojego otoczenia, a ja myślałem, że to nieprawda, że wystarczy wyjść na boisko i grać. Teraz wiem, że to doświadczenie sprawia, że pod presją nie jesteś nerwowy i nie czujesz strachu. W tym względzie jest ono kluczowe.

Wspomniałeś wcześniej o Łukaszu Trałce, wyróżniając go jako lidera całego zespołu. Czy tego typu piłkarzy potrzebuje drużyna w każdej swojej formacji, by dobrze funkcjonować?

- Oczywiście, ale trzeba pamiętać, że każdy zawodnik jest inny. Nie będziesz miał w zespole jedenastu piłkarzy takich jak Sergio Ramos czy Cristiano Ronaldo. Musi się on składać z różnego typu graczy, którzy mają zróżnicowane osobowości. Taka mieszanka daje zamierzony efekt.